Vrijdag 18 april. We staan op tijd op en met een lekker gebakken eitje en een toetje erbij gaat de dag goed beginnen. We vertrekken om kwart voor acht richting Comporta waar we net na hoog water moeten zijn om steltlopers te kunnen zien. Helaas is de routebeschrijving weer dusdanig dat we zeker een kwartier extra nodig hebben om de juiste weg te vinden. Rond 9.15 uur komen we aan in Comporta, maar we rijden eerst naar Carrasqueira, waar het vervallen haventje ligt waar ik met Gina al eerder was en waar op fotosites veel foto’s van te vinden zijn.

We nemen een zandweggetje en zien al snel twee groenpootruiters die aan het foerageren zijn. Het is zwaar bewolkt weer en het licht om te fotograferen is niet best.

Een kleine zilverreiger.

Het is net afgaand water als we direct al drieteenstrandlopers, bonte strandlopers en bontbekplevieren zien. Ook een prachtig uitgekleurde zilverplevier staat langs de waterrand samen met een paar regenwulpen. Allemaal nieuw voor de reis. Dat geldt ook voor de overvliegende gele kwikstaarten. We besluiten een stukje langs de waterkant te lopen en zien nog veel meer steltlopers, zoals steenlopers. Als het begint te spetteren besluiten we terug te gaan naar de auto en rijden we naar het dorp. Daar nemen we twee koppen koffie, maar als het iets minder hard gaat regenen besluiten we naar Comporta te rijden. We speuren daar de drooggevallen rijstvelden af, maar die leveren alleen huiszwaluwen en een paar roodstuitzwaluwen op, maar niets nieuws. Er komt nog een zwarte wouw over en net als we proberen de wandelweg te vinden naar Carrasqueira begint het weer te regenen.

We gaan maar wat rondrijden en vinden wat interessante zandweggetjes. Het levert een paar boomleeuweriken op, naast kleine zilverreigers, ooievaars en lepelaars. Als we wat beschutting zoeken zien we een veldje met heel veel witte vlinders, Marianne stapt uit en ziet een paartje St. Helena fazantjes. Ik hoor een zomertortel en die laat zich nog mooi bekijken ook. Plaatjes maken doe ik niet meer.

We besluiten richting Laguna da Santo André te rijden en daar naar de kijkhut te gaan. In de hut aangekomen zien we algemene soorten zoals krooneend, meerkoet en dodaars.

Na enig geduld zien twee purperkoeten en een purperreiger.

De leukste soort is een kwak - nieuw voor de lijst - die ik opeens ver weg in een boom ontdek (zie pijl). Yvonne en ik hadden dit beest bij binnenkomst in de hut waarschijnlijk al achter de struiken zien verdwijnen, maar nu kunnen we hem met de scoop goed bekijken. Deze avond eten we bij een ander restaurant, Quinty do Antonio, aan de rand van het dorp. We eten erg lekker, inktvis en kabeljauw met een lekker toetje en koffie na. Hier is aan het eten meer aandacht besteed dan bij O Arco, maar daar hebben we uiteindelijk ook prima gegeten.